Hedendaags reisadvies

Vandaag verschenen, vanmiddag gepresenteerd in het huis van de schrijver: de dichtbundel Hedendaags reisadvies van Peter Drehmanns (De Contrabas, 2011). Er waren gehaktballen van Joep, er was soep van Maan, en vier dichters die van Peter het verzoek hadden gekregen een gedicht te schrijven met dezelfde titel als de bundel, droegen voor. Hedendaags reisadvies… het was een prachtige opdracht.

Na de rituele overhandiging van het eerste exemplaar konden de genodigden vervolgens verder drinken, en eten en praten – over paardrijden in Roemenië, het (natuurlijk!) op uiterlijk selecteren van acteurs voor de toneelschool, het verband tussen schoonheid en intelligentie, de angst voor kinderen, het tellen van woorden tijdens het schrijven, de vergetelheid voor Harry Mulisch en de noodzaak van het hebben van een idee. Zij zijn daar op dit moment vermoedelijk nog steeds mee bezig. Ik liep bij wijze van uitzondering eens wat eerder terug naar huis, met een hoofd vol om elkaar heen zoemende woorden, en met een lijf dat eerder op de dag al door mijn lijfarts tot vermoeienis was gekneed. Op weg naar rust. Vanaf nu.